Składniki:
Opis przygotowania:
Żeberka włożyć do marynaty z miodu, musztardy, czosnku, soli, pieprzu i zostawić w chłodni na 24 godz. Następnie gotować confit 12 godz. w temperaturze 920°C, wychłodzić. Zrobić puree z kiszonej kapusty. Przygotować sos piwny z warzywami. Ziemniaki opiec.
Najczęściej jadanym mięsem na Śląsku była wieprzowina. Mięso wieprzowe zawsze uważano na Śląsku za posiłek smaczny i pożywny. Poza postem jadano go zarówno na beztydzień (w tygodniu) jak i w dni świąteczne. To ile razy i w jakie dni pojawiało się ono na stole, zależało od zamożności rodziny a także od wykonywanej pracy. Na wsi w okresach wyczerpującego wysiłku fizycznego posiłki były obfitsze i zawierały więcej mięs. W rodzinach górniczych codzienna kuchnia musiała być obfita i tłusta, ponieważ uważano, że górnik powinien jeść dobrze, aby mieć siły do pracy i tłusto, aby uchronić się przed gruźlicą, pylicą i reumatyzmem. W okresie międzywojennym oraz w pierwszych latach po II wojnie światowej, mięso jadano dość rzadko. Dawna kuchnia śląska była oszczędna i prosta: pozostawała w ścisłej zależności ze statusem majątkowym rodziny a także z tradycyjnymi uprawami w danym regionie. Na tarnogórskich glebach rosły gównie zboża, ziemniaki i kapusta. Dostatek tych upraw gwarantował sytą zimę i przednówek. W śląskiej kuchni kapusta (zwłaszcza kiszona) miała szczególne znaczenie - stanowiła zarówno składnik potraw podawanych na beztydzień (dzień powszedni) jaki i w dni świąteczne, była też obecna w wielu potrawach obrzędowych, bo "bez kapusty brzuch był pusty".
Potrawa została sporządzona przez Zespół Szkół Gastronomicznych im. Gustawa Morcinka w Katowicach podczas XII Festiwalu Śląskie Smaki, który odbył się w 2017 r. w Koszęcinie.