Budynek starej konduktorowni pochodzi z II poł. XIX w. Jest pozostałością kompleksu obiektów starego dworca Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, od 1846 r. łączącej Częstochowę z Warszawą.
Obiekt swoją formą nawiązuje do stylu architektury przemysłowej, nawiązującej do neogotyku.
Po wyburzeniu starego dworca obiekt stał niewykorzystany i popadł w ruinę.
Dziś w pięknie odrestaurowanym budynku konduktorowni mieści się Galeria Regionalnego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, powstała z inicjatywy historyka sztuki Piotra Głowackiego i twórców z Częstochowy. Budynek został odrestaurowany wg. projektu znanej częstochowskiej architekt Ireny Czerwińskej. Projekt miał za zadanie odtworzyć i zachować walory starej architektury poprzemysłowej oraz uzyskać nowoczesne wnętrza wystawowe oraz sale umożliwiające organizację koncertów, prelekcji, warsztatów i prezentacji teatralnych.