Wygląd:
Połączone ze sobą bokami bułeczki z nadzieniem z marmolady lub powideł, w kolorze złocistobrązowym, widziane z góry przypominają „kocie łby”, ciasto nie wymaga krojenia
Kształt:
W zależności od formy prostokątne lub kwadratowe
Wielkość:
W zależności od formy; pojedyncze buchciki mają wielkość 4-5 cm, które tworzą kwadraciki i wieloboki
Konsystencja:
Lekka i miękka, na górze twardsza, pojedyncza porcja sama łatwo oddziela się od reszty ciasta
Smak i zapach:
Ciasta drożdżowego, lekko słodki
Barwa (zewnętrzna i na przekroju) :
Kolor skórki ciemnobrązowy, miąższ na przekroju lekko żółtawy, odcień zależy od barwy jajek użytych do wypieku
Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu:
Na terenie Śląska Cieszyńskiego dawniej na każdą niedzielę pieczono ciasto drożdżowe. Robione z niego tzw. buchty, buchciki, buchciczki lub brytfanioki. Ciasto to jedzono bez innych produktów na niedzielne śniadanie, popijając białą kawą zbożową. Czasami do kawy dla zapachu dodawano kawy prawdziwej.
Buchty to ciasto drożdżowe z mąki białej, natomiast brytfanioki są to ciasta drożdżowe z mąki nieczyszczonej, tzn. z mąki z otrębami zwanej żarnówką. Wszystkie ciasta pieczono w wysokich foremkach. Buchciczki to oryginalne ciasto drożdżowe, którego forma i kształt ułatwia jego podział. Każda osoba ma swój wydzielony kawałek, bardzo łatwy do oderwania od całości.
Dokumentem potwierdzającym tradycję, pochodzenie i historię wytwarzania buchcików/buchciczków jest publikacja Nasza Kuchnia Walburgi Fójcikowej wydana w kwietniu 1937 roku w Czeskim Cieszynie. Oto fragment Słowa wstępnego: Dzieło to jest pierwszą książką kucharską polską, u nas na Śląsku Cieszyńskim w Czechosłowacji. Zawiera przepisy, które zalecają przygotowywać pokarmy i według naszych zwyczajów polskich i według naszych smaków śląskich i odpowiedni do naszej zamożności. Przebogata rozmaitość pożywienia od najprostszego. Wszystkie wydrukowane wzory przeszły już potrzebę codzienną, wytrzymały próbę ognia doświadczalnego, choć niektóre z nich pochodzą na skutek położenia kraju i znajomości wpływów kulturalnych (…).
W publikacji Nasza Kuchnia znajdują się również przepisy na buchciki/buchciczki. Literatura, w której znaleźć można informacje dotyczące pochodzenia i historii buchcików/buchciczków, to także publikacja Potrawy regionalne Wisły i Śląska Cieszyńskiego wydana przez Zespół Szkół Gastronomiczno-Hotelarskich im. Władysława Reymonta w Wiśle w 1975 roku oraz późniejsze wydanie broszurki o tym samym tytule pod redakcją Marii Maciejczek-Madej z 1994 roku oraz kontynuacja wydania z 1996 roku. Fragment rozdziału III Potrawy z przetworów zbożowych mówi: Lud cieszyński, podobnie jak cała społeczność rolnicza Polski, zaspokajał głód pokarmami pochodzenia roślinnego, przede wszystkim przetworami uprawianych zbóż (...). Bogatsi gospodarze cieszyńskich wsi zawozili zboże do młyna. Mąka pszenna służyła do pieczenia ciasta drożdżowego, babek (buchet), kołoczy, a mąka żytnia, jęczmienna, owsiana do wypieku razowego chleba.