Napój z kwiatów czarnego bzu

Data dodania: 2020-02-25

Wygląd:

Ciecz z widocznymi bąbelkami gazu. Po nalaniu do naczynia na górze pojawia się biała piana.

Kształt:

W zależności od naczynia.

Wielkość:

W zależności od naczynia.

Konsystencja:

Ciecz o klarownej konsystencji.

Smak i zapach:

Kwaskowy, orzeźwiający smak z wyczuwalnymi bąbelkami gazu.

Barwa (zewnętrzna i na przekroju) :

Jasnosłomkowa.

Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu:

W Polsce bez czarny jest rośliną pospolicie występującą „zarówno na niżu, jak i w górach, aż po regiel dolny. Rośnie w lasach, zaroślach, parkach i w pobliżu domostw” (Aleksander Ożarowski, Wacław Jaroniewski, „Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie”, 1987 r.). Ze względu na swoje wszechstronne zastosowanie był wykorzystywany od dawna do celów leczniczych i spożywczych.

Jak pisze Irena Gumowska w książce „Na co dzień i od święta” z 1986 r.: „Kiedyś czarny bez był otoczony wprost czcią. Trzeba było przed krzakiem zdejmować czapkę, pokłonić się, bo przecież leczy 12 chorób”. Z kwiatów czarnego bzu przyrządzano wiele przetworów, między innymi soki, napoje i syropy. Na Śląsku przygotowywano orzeźwiający napój ze świeżych kwitnących baldachów bzu w okresie maja i czerwca, jak tylko zaczynał kwitnąć. Robiło się go na zapas, żeby starczyło na okres całego lata. „Przepis się nie zmienił. Na 10 litrów wody potrzeba 10 kwiatów czarnego bzu i jedną cytrynę i cukier. To wszystko dajemy do garnka i w ciepłym miejscu stoi. Po 10 dniach przelewamy do butelek. Trzeba napój odcedzić i wtedy przelewamy do butelek. W piwnicy się trzyma” (Wywiad etnograficzny przeprowadzony z mieszkańcami Pietrzykowic).

Napój z kwiatów bzu gasił pragnienie w upalne letnie dni, a w szczególności podczas żniw. Podawano go również dla ochłody gościom podczas uroczystości rodzinnych. Tradycja wytwarzania napoju przekazywana była z pokolenia na pokolenie i dotrwała do czasów współczesnych. Obecnie ten lekki, orzeźwiający napój przygotowywany jest w wielu domach południowej części województwa śląskiego.

„To była u nas tradycja przekazywana z pokolenia na pokolenie. To był i jest dobry, orzeźwiający napój. Trzeba było go mieć w domu by częstować gości i samemu pić w upalne dni” (Wywiad etnograficzny przeprowadzony z mieszkańcami Pietrzykowic).

Sprawdzone przepisy na bazie czarnego bzu:

Zawijaniec drożdżowy z czarnym bzem i kruszonką podany z kremem ze zsiadłego mleka

Makę, cukier, jajko, sól i roztopione masło przekładamy do miski. W letnim mleku rozpuszczamy drożdże i wlewamy do miski ze składnikami. Wszystko dokładnie wyrabiamy na jednolitą masę. Pozostawiamy pod przykryciem, aż trzykrotnie zwiększy objętość. W czasie gdy ciasto będzie rosło, łączymy składniki na kruszonkę i wyrabiamy. Wyrośnięte ciasto przekładamy na stolnice, przerabiamy i rozwałkowujemy.

więcej >>

Twoja ocena:

Dodaj ocenę

Ocena: 5.0 (Oddano 1 głosy)